Nang mamatay si Tito Doro dahil sa kanser, isa ako sa nakipaglamay. Habang nakikipaglamay ako, nakita kong pinagtatabi-tabi ni pinsan ang mga magkakasunod na lamesa. May isang aleng sumita sa kanya, “Ine, hayaan mo lang na hiwa-hiwalay ang magkakasunod na lamesa na iyan.” “Ale, mas maganda po kasi kung pagtatabi-tabihin para heto ang hilera ng mga kakain at doon naman ang mga manunugal, mas maganda po tignan ‘di ba?” “Ine, sa oras kasing pagtabi-tabihin mo iyon maaaring magkasunud-sunod ang mamamatay sa inyong pamilya. Inisnab ko lang iyon, hinayaan ko si pinsan.
Nang mailibing si Tito Doro, nagsimula ng lumala ang sakit ng apat niyang kapatid at isa pa doon ay si daddy. Hanggang sa binawian na ng buhay si Tito Amang. Sinundan pa ito ng aking daddy pati ni Tito Digo at Tito Kandido.
Matapos ang mga pangyayari, nagkaroon kami ng oras na makapagkwentuhan. Doon ko nalaman na wala palang nakakaalam sa nangyari sa lamay ni Tito Doro. Nang marinig naming ang ikinuwento ni pinsan, nagkatingin kami. Hindi malabong ang pamahiin nabalewala ang naging dahilan ng pagkasunud-sunod na pagpanaw. Lubhang nakakapagtaka ang sunud-sunod na pagpanaw. Nagbigay aral sa amin iyon at naging mapamahiin na rin kami. Nagkataon man ang pagpanaw nila o talagang resulta ito ng pagbalewala sa pamahiin ay mas mainam na ring sumunod dahil wala namang mawawala sa atin, iba na rin ang nag-iingat.
Free MP3 Downloads at MP3-Codes.com
No comments:
Post a Comment